δελφιναπτερίδες

(delphinapteridae).Οικογένεια κητωδών θηλαστικών. Η οικογένεια αυτή περιλαμβάνει κήτη που μοιάζουν πολύ με τα δελφίνια. Έχουν μεγάλο σφαιρικό κεφάλι, δόντια μικρού μεγέθους και στο πάνω σαγόνι τους φυτρώνει ένας δυνατός χαυλιόδοντας, μήκους περίπου 2 μ. Ο χαυλιόδοντας αυτός, που σχηματίζει ελικοειδείς στροφές, είναι διακριτικός των αρσενικών. Στα θηλυκά είτε δεν υπάρχει είτε βρίσκεται σε ατροφική μορφή. Οι δ. ζουν σε κοπάδια στις βόρειες παγωμένες θάλασσες. Είναι ζώα ήμερα και νωθρά. Ο άνθρωπος τους κυνηγά από πολύ παλιά για τον πολύτιμο χαυλιόδοντα και το νόστιμο κρέας τους, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να εκλείψουν. Τα κυριότερα είδη δ. είναι τα γνωστά με την επιστημονική ονομασία μονόδους ο μονόκερος και δελφινάπτερος ο λευκός.Το πρώτο συνήθως ονομάζεται νάρβαλ. Το δεύτερο, που οι Εσκιμώοι το ονομάζουν κιλελουάκ, είναι γνωστό και με την ονομασία βελούζα και ζει στις βόρειες παγωμένες θάλασσες. Το μήκος του σώματός του ξεπερνά τα 5 μ. και το βάρος του φτάνει έως τον 1,5 τόνο. Το χρώμα τους αλλάζει ανάλογα με την ηλικία. Τα νεογέννητα έχουν βαθύ γαλάζιο χρώμα, που αργότερα γίνεται γκρίζο και στο στάδιο της ενηλικίωσης λευκό. Το πάχος του δέρματός τους είναι 2 εκ. και η επιδερμίδα τους είναι λεία. Το κεφάλι τους είναι μικρό, σχετικά με τον όγκο του σώματός τους, και τα μικρά θωρακικά πτερύγιά τους δεν έχουν ραχιαίο πτερύγιο. Έχουν μικρό ρύγχος και ισχυρά σαγόνια, το καθένα από τα οποία έχει εννέα δόντια σε κάθε πλευρά. Τρέφονται με ψάρια, καρκινοειδή και μαλάκια. Τα κοπάδια τους φτάνουν πολλές φορές έως και τα χίλια άτομα. Τα θηλυκά γεννούν ένα μικρό μήκους 140-160 εκ. Οι δ. αλιεύονται για το δέρμα και το λίπος τους.

* * *

οι

κητώδη Θηλαστικά με βραχύ ρύγχος, χωρίς ραχιαίο πτερύγιο.